Pępek jest pamiątką po więzi łączącej matkę z dzieckiem w życiu płodowym. Po narodzinach, w ciągu 2 tygodni (między 5. a 15. dniem), pępowina oddziela się od skóry brzucha dziecka. Opóźnione oddzielanie występuje u wcześniaków, po cięciu cesarskim, przy zakażeniu i przy stosowaniu środków antybakteryjnych. Jeśli kikut pępowiny nie odpada po 3 tygodniach, trzeba się zacząć niepokoić.
Najlepszą metodą pielęgnacji pępka jest codzienne mycie go przegotowaną wodą z mydłem, a następnie delikatne osuszenie. Potem można odkazić tę okolicę antyseptykiem (ale nie jest to konieczne), jednak nie częściej niż raz dziennie, ponieważ nadmierne stosowanie antyseptyków prowadzi do nadkażeń grzybiczych, utraty fizjologicznej flory bakteryjnej oraz opóźnionego oddzielania się pępowiny. Dodatkowe odkażanie jest niezbędne w przypadku zaczerwienienia czy wysięku, a także przy ogólnie złych warunkach higienicznych w domu. Z dostępnych środków zalecane są octenisept lub zasypka z chlorheksydyną. Spirytus 70% podrażnia delikatną skórę dziecka, w związku z czym nie powinien być stosowany.
Podczas kąpieli trzeba chronić pępek przed zamoczeniem, wlewamy więc do wanienki tylko niewielką ilość wody. Aby umożliwić dostęp powietrza do tej okolicy, pieluszkę należy zawijać poniżej pępka. Objawami infekcji pępka są: zaczerwienienie, obrzęk u nasady pępka, bolesność, ropna, obfita wydzielina, nieprzyjemny zapach. Wszystkie te przypadki wymagają konsultacji lekarza. W razie bardziej nasilonych zmian konieczne jest leczenie w szpitalu.
Anna Popowska
Lekarz rodzinny, lubi pływanie,
gotowanie i czytanie książek,
mama Laurki i Oleńki.
Ilustracja: Agnieszka Olkowska